Birna...

Þessi vika er búin að vera hræðileg, laugardaginn 14 janúar hvarf Birna engin veit hvert hún fór eða hvað gerðist. 

þann 22 janúar klukkan 17:00 var boðað blaðamannafundur um Birnu, það var tilkynnt okkur að Birna væri fundin en ekki á lífi. 

Íslenska þjóðin var í sjokki og sumir fór að gráta þó svo þeir þekktu Birnu ekkert en við þekkjum hana núna og horfum á myndir af henni og sjá hvað hún er bráðfalleg kona og átti marga vini. Svo hver gerir svona ? eða hvað gerðist? svo margar spurningar sem við íslendingar erum að spurja okkur. 

Ég er mjög ágnæð að geta kallað mig Íslending í dag og sagt að ef einn íslendingur er farinn eða horfinn þá stendur þjóðinn með einstaklinginn og fjölskylduna.

Ég var að horfa á dr.phil í dag og það var hann segja frá sögu um krakkana uppá himinn sem kveiktu sér kert og löbbuðu með hinum og fóru svo að leika sér og hafa gaman, nema einn krakki sem sat bara og var leið.

eitt barnið kemur uppá barnið sem situr og er leið, barnið spyr ,,af hverju ertu ekki að kveikja á kertinu þínu og leika með okkur ?"

barnið svara ,, ég get það ekki, hvert skipti að ég kveiki á kertið slokknar á eldinum, því mamma er svo leið og grætur alltaf þegar hún hugsar um mig,,

 

 þessi saga snerti mig rosalega sérstaktlega núna eftir allt þetta mál með birnu. 

 

fjölskyldan og vinir hennar hafa mína samúð og hugurinn minn er hjá þeim, 

minni á minningargöngu fyrir birnu á laugardaginn. 

ást og friður!